It wie wer in gesellige jûn by de Strikers. It begûn gelyk al by it yndielen fan wa tsjin wa spylje moast. Us kompetysjelieder fûn dat Ype Boelens mei 2 ½ punt wolris in drege spiler ha koe en dat waard ús kampioen Jelle Wiersma. Ype hie net in goed spul, neffens himsels, mar ja, hy hie it sels dien. En dat
binne wiere wurden. Deselde Jelle spile tagelyk ek in partij tsjin Jan Castelein. Dy kaam mei de skrik frij en wist it sa fier te krijen dat er in daam tsjin twa dammen fan Jelle krige en doe wist Jelle der wol ried mei en wûn de partij. Tineke Teigeler tocht in moaie fal te hawwen tsjin Bauke Bos, dy’t it neffens syn eigen wurden altyd dreech hat tsjin Tineke. Dat hie er dizze partij net, want Tineke har útfiering wie krakkemikkich, neffens har eigen wurden. De partij wêr’t de kop fan dit stikje oer giet, wie de partij tusken Sjoerd Jan Bakker en Cor Kooistra en de útspraak wie fan in damlearling fan de foarsitter. Sjoerd Jan hie gelyk syn sechje klear: broekjes krije hieltyd mear praat. Der foelen noch mear rare wurden sa as útmoardzje en útbene as in slachter, mar sa mâl as de wurden wiene sa leaf binne dammers oer it algemien foar mekoar, mar op it boerd kin it wolris mâl gean. Sjoerd Jan die it net goed en ferlear de partij. Dicky van der Meer hie net de moaiste stân tsjin Willem Schaap, mar helle der dochs in moai slachje út en sa gyng de winst mei nei Terherne.
Utslaggen: Tineke Teigeler – Bauke Bos 0-1; Jelle Wiersma – Ype Boelens 1-0; Jan Castelein – Jelle Wiersma 0-1; Sjoerd Jan Bakker – Cor Kooistra 0-1; Dicky van der Meer – Willem Schaap 1-0
Over de auteur