De glim op it gesicht wie der jûn wer.

De glim op it gesicht wie der jûn wer.

It is altiten moai as jo fleurich troch it libben geane. Wat is it in genot foar in oar om in bliid mins te sjen. Oer it algemien binne der ûnder de Stadige Strikers gjin jittikdrinkers. Dat is fansels tige moai, want dat hâldt de fleur der ek wat yn. Guon sjogge de lêste tiid wol wat ekstra fleurich. Ien fan harrenferlear de glim in bytsje troch in blunder yn de tredde acht, mar jûn wie dy glim wer werom op syn gesicht.

Wy prate hjir oer Dicky van der Meer. De stikjeskriuwer hat  it ferrin fan de partij net sjoen, want it spul spile him ôf op de oare kant fan de seal. Op in bepaald stuit stûn in hiele bliere Dicky by de skriuwer. Hy hie Sjoerd Jan Bakker ferslein. Elkenien wit dat dy Sjoerd Jan op ‘t heden yn bloedfoarm ferkeart. Neffens Dicky siet der in moai loopke yn dat net sjoen wie troch Bakker.

In hiel moai einspul stie der op it boerd fan Willem Schaap en Ype Boelens. De hiele partijstie al garant foar aksje. In moai iepen spul mei moaie flypflappen, mar dy waarden net ien kear útfierd om’t fan beide kanten alles sjoen waard. It soe der dus om spanne, wa’t op it lêst de bêste papieren ha soe. Willem tocht dat er de set nei winst te pakken hie en Ype tocht ek dat er ferlern hie. Dochs seach Boelens noch ljocht. Ek foar de omstanners joech de einstân efternei noch folop diskusje, mar oer ien ding wie men it wol iens: de kamp dy’t de mannen der fan makken wie hielendal te rjochte.

Heit tsjin soan is fansels altiten wer bysûnder. Dat die moandeitejûn ek wer bliken. Jan en Kees Castelein makken der in oantreklik spul fan. Heit Jan moast syn soan der ferskate kearenop wize dat er syn klok yndrukke moast. Kees hold him mear dwaande mei it spul dan mei syn klok. Der sieten al hiele moaie echte slachjes yn dy’t sa by it Fryske spul hearre. Oan de ein fan it middenspul kaam Kees in houtsje foar. Dat wie net de earste kear yn de partij, mar alle kearen koe heit Jan it wer rjocht lûke. Dy lêste kear net. Oan dat foar kommen siet wol in tige riskant kantsje. Hy stûn doe mei ien houtsje yn de koarte hoeke tsjinoer twa fan syn heit. Beide makken se doe in foutsje. Kees kaam dêr lykwols it bêste út en wûn de partij.

Utslaggen:Hennie de Haan – Bauke Bos 0 – 1; Tineke Teigeler – Cor Kooistra 0 – 1; Kees Castelein – Jan Castelein 1 – 0; Willem Schaap – Hester Boelens 1 – 0; Ype Boelens – Willem Schaap ½ – ½; Dicky van der Meer – Sjoerd Jan Bakker 1 – 0.