Moandeitejûn wienen der mar sân dammers dy’t akte de presâns jûgen. Mar wat wie it in alderaardichst moaie damjûn en dat siet hin fral ek yn de nije talinten dy’t harren melde. De beide Casteleinen hawwe niget oan it spul en dat is prachtich om mei te meitsjen. Gelokkich dochs noch twa echte
ynwenners fan Skearnegoutum dy’t it spultsje hieltiten better yn de macht
krije.
Jelle Wiersma soe it wol opnimme tsjin de beide Casteleinen. Wy witte dat
Hiele Walinga altiten tsjin legere dammers op de klup mei ien houtsje minder begûn. Op oanrieden fan Willem Schaap die jelle dat no ek. De heit en soan mochten der beide in houtsje fan de tsjinstannerfan it boerd pakke. Kees wist wol wat er it bêste pakke koe. It rúnhout pakte hy der ôf. Dan is fuortendaliks alle teory nei fan gychem. It wie trouwens opfallend hoe’t Kees him yn it spul fêstbiet. Jelle hat mooglik tocht: hy sil aanst wol ris in foutsje meitsje. Mar Kees makke gjin fout. Hy kroep fia de rjochterkant hielendal mei fjouwer houtsjes tsjin de list. En koe úteinlik ek noch trochbrekke nei daam. Om koart tr gean: Kees brânde deryn en fersloech Jelle.
Heit Jan brocht it sa fier net as syn soan, mar hy hie ien fan Jelle syn foarste
houtsjes pakt. Hy koe it dan ek net hâlde. Wa’t it ek net hâlde koe wie Cor
Kooistra. Hy moast syn meardere erkenne yn Ype Boelens. Nei wol in
gelykopgeande partij soarge Ype derfoar dat er troch goed striken hieltiten
better kaam te stean. Kooistra loerde op in setsje, mar dat mislearrre en doe koe er de hân wol jaan. Hennie de Haan koe it fansels net rêde tsjin Willem Schaap. Dat wie in foar de hân lizzende útslach. It is fansels gweldich dat Hennie der alle moandeitejûnen wer is.
Utslaggen:Jelle Wiersma – Jan Castelein 1 – 0; Jelle Wiersma – Kees Castelein 0 – 1; Hennie de Haan – Willem Schaap 0 – 1; Cor Kooistra – Ype Boelens 0 – 1.
(Tekst: C. Kooistra)
Over de auteur