Auteur archief friesdammen

Oer it algemien wienen de measte partijen gau beslikke.

By de Strikers wienen der moandeitejûn eins gjin partijen fan de lange  azem. Nee de measte spilers makken der gau in ein oan, somtiden troch tadwaan fan de tsjinstanner. It kaam der op del dat de partijen krekt foar tsienen út wienen. Moai neffens de regleminten dy’t jilde yn ferbân mei de koroana-pandemy. Der blieken ek in pear útsûnderingen te wêzen. Docha wie it al mei al gau beslikke.

Foar de útsûndering wat de tiid oanbelange, soargen Tineke Teigeler en Kees Castelein. Oer it generaal binne dizze twa spilers gau út. Faak fier foardat de oaren elkoar de hân of de boks jouwe. Moandei dus net. Beide dammers makken der in moaie partij fan, dy’t op en del ferrûn. Sa kaam Kees in houtsje efter troch in slachfout, mar hy hold de kop der foar en kaam wer gelyk. It bleau in moai spul oant de ein ta. Trije om trije wie foar beide in wichtige stân, mar dêr kamen se goed út en skoden elk mei ien houtsje dat se noch besieten nei de daam: kamp! Moai dien!

Sjoerd Jan Bakker wie yn syn partij tsjin Jelle Wiersma sa mar út. De skriuwer soe al gau de nul foar Bakker opskriuwe, mar doe die him bliken dat net Bakker, mar Wiersma ferlern hie. De lêste blundere sa’t wy dat net fan him wend binne. Sjoerd Jan fandele de puntsjes mei nocht op. In oare partij duorre ek net sa lang. Dy tusken Ype Boelens en Jan Castelein. Ype krige al frij flot in daam yn de lange hoeke en doe koe Jan it wol ferjitte. De fjouwer dammers koenen noch wol in partij. Dat barde ek. Ype waard fan it boerd ôfreage troch Jelle en Sjoerd Jan Bakker wie te sterk foar foar Jan.

Cor Kooistra en Dicky van der Meer sieten noch wol te stinnen op it spul, dat eins gjin echte partij wurde woe. Dat kaam ek troch de iepening, wêr’t yn Kooistra wat te bang en te foarsichtich út de startblokken kaam. Om koart te gean: hy waard der fakkundich ôf damd troch Van der Meer.

Utslaggen:Jelle Wiersma – Sjoerd Jan Bakker 0 – 1; Cor Kooistra – Dicky van der Meer 0 – 1; Tineke Teigeler – Kees Castelein ½ – ½; Jan Castelein – Ype Boelens 0 – 1; Ype Boelens – Jelle Wiersma 0 – 1; Jan Castelein – Sjoerd jan Bakker 0 – 1.

It hat wat duorre foardat de winst der wer ris wie

By guon dammers is it frij normaal dat se wyk yn wyk út de winst pakke, mar der binne fansels ek oaren. By de Stadige Strikers besiket elkenien de winst te pakken, mar by de ien giet dat him of har wat liniger ôf as by de oar. As jo dan mar in bytsje winne, wat is it dan moai dat jo it swiet fan de sege wer ris smeitsje meie. It hie wat duorre, mar doe wie der dan dochs wer ris de winst foar Kees Castelein.

It like der net sa bot op dat Kees winne soe fan Hennie de Haan. Hy kaam yn it middenspul in houtsje efter en dan witte jo it faaks wol. Kees rekke fan dy efterstân net fan it sintrum en skerpe him noch ris goed op. Dat hie fan gefolgen dat er der hieltiten better op kaam te stean. Boppedat die Hennie net de alderbêste setten en op in bepaald stuit stie se der wakker beroerd op. Al twa kear hie se dizze kompetysje wûn fan Kees en faak makke dy yn it lêst noch wol in foutsje. Mar diskear net! Hy rammele op in gegeven momint in stik as fjouwer houtsjes fan it boerd en doe wie it spul wol bekeken. Kees dy wûn, mar hy sei:”It wie in dreech spul!”

In dreech spul spile Bauke Bos net. Hy spile twa kear en wûn twa kear mei in laits op syn gesicht. Dy laits kaam net sa sear fanwege dat winnen, mar folle mear omdat er te damjen siet tsjin Willem Jan Steenhuizen. De lêste hat troch omstannichheden al oardel jier net in partij op de klup spile en dêrom wie net allinne Bauke yn poerbêste stimming, mar elkenien op de klup. It is net sa dat wy nije wike Willem Jan wer sjen sille, mar mooglik it oar jier wol wer.

Ferline wike ferlear Tineke har partij tsjin Bauke Bos, wylst se eins winne moatten hie. Dan fûn se sels ek. No moast se it opnimme tsjin Cor Kooistra en dat gong foar Tineke as it slytjage. Sy die hieltiten wer de goeie set en Kooistra moast de eagen gewoan goed iepen hâlde om net yn gefaar te kommen. Doe‘t it sa’n bytsje nei de einfaze rûn, makke Tineke dochs in foutsje en koe se net mear ferhinderje om in houtsje efter te kommen. Dat barde dus ek, mar se striek wol op de foar har foardelichste manier. Likegoed koe se it fierders net mear yn har foardiel beslisse, mar har âlde learmaster wie suver wat út de skroeven oer har stappen fan foarútgong. 

Utslaggen: Willem Schaap – Sjoerd Jan Bakker ½ – ½; Ype Boelens – Bauke Dykstra  0 – 1; Kees Castelein – Hennie de Haan 1 – 0; Cor Kooistra – Tineke Teigeler 1 – 0; Bauke Bos – Willem Jan Steenhuizen 1 – 0.

Der is nei de tiid noch hiel wat oer praten.

Der binne fan dy partijen dêr wurdt krekt wat mear as gewoanwei oer nei praten. Dat wie moandeitejûn ek it gefal. Net omdat it sa’n spannende partij betrof, mar om de manier wer op it gong. It praat hold net op doe’t ien fan de betreffende spilers al nei hûs ta wie. De ferliezer trouwens.

Om no efkes wat neier op de saak yn te gean:  it gie om de partij tusken Tineke Teigeler en Bauke Bos. Gewoanwei hat Bauke dan de measte kâns op winst, mar dat is gjin garânsje. Ek yn dizze partij seach it der sa’n bytsje healwei net nei út dat Bauke mei de ear oan de haal gean soe. Hy rekke nammentlik in houtsje efter en stie der ek net sa noflik op. Mooglik hat it foarstean Tineke wat parten spile en koe se de weelde dêrfan net oan. De druk fan it winne te kinnen mepte der mooglik wat te bot op yn. Se damme net mear sa goed as foar de foarsprong. Die ek net mear de goeie streken en ferlear de partij. Bauke wie it der sels hielendal mei iens dat hy eins in puntsje krigen hie.

Der wie ek in dammer dy krige in heal puntsje. Net fertsjinne mar wol in healtsje der by. Bauke Dykstra siet op roazen yn syn partij tsjin Sjoerd Jan Bakker, mar hy fergeat dat roazen ek toarnen ha. Net dat Bakker him begûn te stekken. Nee Dykstra stuts himsels: hy joech ynienen sa mar twa houtsjes fuort. It like der suver op dat er ek noch ferlieze soe, mar dat koe er gelokkich noch opkeare. It waard kamp!

Utslaggen: Sjoerd Jan Bakker – Bauke Dykstra ½ – ½; Tineke Teigeler – Bauke Bos 0 – 1; Dicky van der Meer – Kees Castelein 1 – 0; Cor Kooistra – Ype Boelens ½ – ½.

(Tekst: C. Kooistra)

Der waard bot flatere moandeitejûn; net allinne by de Strikers.

De Stadige Strikers hienen moandeitejûn fjouwer dammers yn harren fermidden, dy’t ûnder inoar útmeitsje moasten wa’t mei de persoanlike kampioenskippen yn de tredde acht spylje mochten mochten. Dêr sieten gjin Strikers by, nee twa dammers fan de klup út Jorwert en twa fan de Hartwerter damklup wienen paraat. Neffens in oantal dammers makken dizze fjouwer mannen der in foutenfestifal fan. Dat flaterjen like oer te slaan op guon Strikers. Ek blunders meitsje is mooglik tige besmetlik. Men liket it teminsten sa mar skypje te kinnen.

Mar earst even de de fjouwer man. Sy krigen de partij elts 10 minuen en 10 sekonden de set op de klok. Dat betsjutte dat in partij binnen in healoere út wie. Al mei al ferge de hele kompetysje tusken de mannen sa’n oardel oere en doe wie it bekeken. Ien Jorwerter ferlear alles ek doe’t er rom foar stie, gyng de winst oan syn noas foarby. Men soe hast tinke kinne oan omkeappraktiken.

Ien fan de Strikers die al gau mei oan dit foutengala. En fan dy man, ien fan steunpilaren fan de Stadige Strikers soe men soks net ferwachtsje. Wa hat der ea fan heard dat Sjoerd Jan Bakker sa mar yn ien set twa houten achter stie. Dat is dochs ûnmooglik soe men tinke. Dochs barde dat yn de partij tsjin Ype Boelens. Dy wist ek net wat him oerkaam doe’t er sa mar ynienen it kadootsje yn ûntfangst nimme koe. No hat Ype dizze kompetysje dochs al net oer te min gelokjes te kleien. Hy hat al mear puntsjes fandele dêr’t syn tsjinstanners leaf oan mei holpen hienen.

Ferline wike is der op dit plak noch in loftrompet blaasd oer de damkapasiteiten fan Bauke Dykstra. Hy naam it op tsjin Cor Kooistra. Der kaam in moaie partij op it boerd en doe’t de measte dammers al wer ôfdrost wienen nei hûs sieten de mannen noch skerp te damjen. Dy skerpte ûntbriek der by de jongste wat oan. Dy seach op in bepaald stuit, sa sei er sels, dingen dy’t der wienen. Hy tocht dat er Bauke ferliede soe ta in streek dy’t syn ferlies betsjutte soe. Mar doe Kooistra noch ris goed seach, wist er dat er in stomme streek dien hie. Hy wist dat net Bauke, mar hy sels oan it koarste ein lûke soe.

Utslaggen: Sjoerd Jan – Ype Boelens 0 – 1; Hennie de Haan – Tineke Teigeler 0 – 1; Cor Kooistra – Bauke Dykstra 0 – 1; Bauke Bos – Jan Castelein 1 – 0.

(Tekst: C. Kooistra)

Siebren Dyk falt ôf

Nei in lyts twa moanne fan stilstân liket de dammerij wer wat út ‘e tichtset te kommen. Ien fan ‘e dingen dy’t hommels fêstrekke, wie it kandidatetoernoai foar it dielnimmen oan ‘e persoanlike kampioenskippen yn ‘e tredde acht. Lykas bekend wiene der fjouwer gadingmakkers: de Hartwerters Piet Sikma en Klaas Wiersma en de Jorwerters Siebren Dyk en Frans Kingma. It beslikke sa dat nei trije omlopen elk oardel punt hie. Der wie ek al in beslissingswedstriid ôfpraat foar de lêste moandei fan novimber. Mar doe wie it dus ho.

Oant der út De Haach wei wer wat ljocht en lucht kaam. Haljetrawalje waarden de fjouwer kandaten út har winterslomme tewekker skrille. Want faaks dat de persoanlike kampioenskippen dochs noch trochgean koene, en dan moast wol dúdlik wêze wa’t dêr oan meidwaan soe. Dat sa makken de fjouwer mannen op moandeitejûn 24 jannewaris yn in lyts gimmestyksealtsje fan it Skearnegoutumer doarpshûskompleks dochs noch har opwachting. It doel wie dat der trije omlopen ferspile wurde soene, mei elk tsien menuten op ‘e klok en tsien sekonden de set der by. It bettere fluchdamjen dus, en dat wie oan ‘e partijen ek wol ôf te sjen. It gong der bytiden mâl om wei.

De earste omloop wie sa organisearre dat de klupgenoaten fuortdaliks foarinoar oer kamen te sitten. Bestekkerij wie dêrmei útsletten, ek al einige de moeting tusken de beide Hartwerters dan wol yn kamp. Siebren Dyk liet Kingma troch in ûnnoazelheid al ier op daam komme. Dy koe wol werompakt wurde, mar dat koste in hout, en lang om let ek de partij.

Dyk die it dêrnei better tsjin Sikma. Hy kaam in hout foar, in soe mei in nei foaren slingere rún de genedeklap útdiele. Alteast, dat tocht er. Want Sikma sette mei in heakje in machtigen kombinaasje yn, dy’t yn in daam einige. En dêrnei wie Dyk sa feralterearre dat er der yn omsloech as mâle Jan yn ‘e hinnen. Op it oare boerd hiene se de kop der aardich better by. Lang like it lykop te gean, mar Klaas Wiersma kaam der yn it einspul dochs ferkeard op te stean, dat sa krige Kingma it punt yn ‘e knip. Dêrmei wie dúdlik dat Sikma en Kingma genôch punten helle hiene foar pleatsing. De partij tusken Wiersma en Dyk, dêr gong it yn ‘e tredde omloop noch om.

Foar de feroaring naam Dyk no ris wat mear de tiid om nei te tinken, en yndied kaam er der tsjin Wiersma folle better op te stean. Neffens omstanner Willem Schaap lei der ek setten lang in kombinaasje foar him klear om de winst te heljen. Mar Dyk seach dat net. Wiersma dêrfoaroer, ek al wie syn tinktiid op in stuit oant 7 sekonden tebekrûn, wraksele him dochs wer wat ûnder de druk út, en naam yn it lette middenspul it inisjatyf ek hielendal oer. En dat betsjutte de tredde nul foar Dyk, en it tredde plak foar de Nijbeetster, dy’t dêrmei dus dochs noch tagong krige ta it walhalla fan ‘e Fryske dammerij. Mar krijt dit in ferfolch?

(Tekst: S. Dyk)

Wy koenen gelokkich wer op it echte boerd.

De perskonferinsje wie ôfrûne freed noch mar kwalik ôfrûn of it bestjoer fan de Stadige Strikers hie al in meeltsje rjochting It Swettehûs stjoerd mei de fraach of  der moandei wol wer damme wurde koe. No it antwurd liet net iens sa lang op him wachtsje. Op sneon krigen wy grien ljocht, mar ûnder dizze betingst, dat de bar net iepen gean soe en dat der d6ertroch ek gjin kofje en tee skonken waard. Foar de hân lizzend fansels, de horeka sit ommers hielendal pottcht. Mar de Strikers woenen likegoed wol damje. Geweldich! Gelokkich wer op it echte boerd.

Twa dammers hienen al oanjûn dat se al wat oars hienen, mar de rest wie der. En hoe! Der waard fuort al wer goed en konsintrearre spile. Dy konsintraasje koe net elk oardel oer folhâlde. Nim no Jan Castelein. Hy stie der al in hiele tiid net sa bjusterbaarlike goed op yn syn partij tsjin Tineke Teigeler, mar likegoed helle hy der in moai slachje út en kaam sa mar op winst te stean. Mooglik tocht er al dat de bút binnen wie en liet dêrtroch de konsintraasje wat ferslappe. Mis no! Hy die in strieminne set en skode himsels dêrtroch de fernieling yn. Sa ticht by de oerwinning en dan dochs noch de bitebult op. Skande!

Dy Bauke Dykstra is no al wer in oantal jierren in tachtiger, mar op grûn fan syn leeftiid soe men ferwachtsje kinne dat dy ek, wat de skerpte oanbelanget, wolris wat ynleverje soe. Neat is minder wier. Op ús wedstriid op 18 desimber wûn hy de earste priis. It liket der suver wol wat op dat er mei it jier noch sterker wurdt. Wol fersjocht er him wolris en jout er in prima spile partij dêrtroch sa mar fuort. Moandeitejûn wie dat net it gefal en wûn er tsjin Dicky van der Meer. Tsjin him hie er op de wedstriid trouwens ek wûn.

Guon partijen wienen al wat earder út as de trije oeren dy’t dêr maksimaal foar steane. Dat is altiten sa en neat spesiaals. Ien partij pakte suver alle tiid. Dat wie it spul tusken Cor Kooistra en Willem Schaap. Sy makken der in prachtich spul fan. Der sieten allerhande flyflappen en loopkesw yn, mar net ien fan de beide mannen ferseach him en se koenen alle bedrigingen útskeakelje. It waard kamp.

Utslaggen: Bauke Dykstra – Dicky van der Meer 1 – 0; Bauke Bos – Sjoerd Jan Bakker 0 – 1; Kees Castelein – Hennie de Haan 0 – 1; Cor Kooistra – Willem Schaap ½ – ½; Tineke Teigeler – Jan Castelein 1 – 0.

(Tekst: C. Kooistra)