 |
 |
 |
 |
 |
 |
Gjin froulju moandeitejûn en dochs wie it stil.
Men seit dan wol ris as der froulju by binne dan binne de mannen stiller as gewoanwei. Dêrmei wol men der dan op wize dat de manlju harren altiten wat ynhâlde yn oanwêzichheid fan minsken fan it oare geslacht. Moandeitejûn skitteren ús beide frouljusleden troch ôfwêzichheid. Wat wienen dy mannen stil. Der waard suver gjin wurd sprutsen: ien en al djippe konsentraasje! Dus al dy sechjes oer it ynhâlden fan manlju as
der froulju by binne giet foar de Strikers net op. Teminsten dizze damjûn net.
Troch al dy konsintraasje is der ek fêst goed damme. No dat gie net foar elkenien op. Mooglik ek troch oerkonsintraasje waarden der ek ferskate fouten makke. Yn ien fan de spullen dêr’t twa bestjoersleden de houtsjes ferskoden, barden frjemde dingen. Ype Boelens de ponghâlder striek ien kear net op syn foardelichst en notulist Bauke Bos strafte him daliks ôf en pakte in houtsje foar. Bauke like sa mar nei de oerwinning te toffeljen,
mar dan hie er wol oare toffels oan dwaan moatten. Hy liet Ype rêstich mei twa skiven opkomme rjochting de daamline. Op it lêste momint koe er him der noch aardich útrêde, mar mear as in kampke siet der net yn.
In kampke wie altiten wer in heale punt mear as it tredde bestjoerslid, foarsitter Cor Kooistra. Hy siet tsjinoer syn angstgegner, om it mar ris yn in lienwurd te sizzen, Sjoerd Jan Bakker. De man dy’t fjirtjin dagen yn Spanje om húsmanne hie en ûndertusken sa no en dan it damboerd te tefoarskyn helle hie. Hy joech hin dan del ûnder in palmbeam. De frou siet te breidzjen oan in sok en hy sette de Tytsma-set wer ris op it boerd om te sjen as it
noch goed siet mei de teory. De partij tusken de mannen hie neat mei de Tytsma-set. Kooistra like wat sterker út de begjinsetten te kommen, mar dat wie allinne mar sa op it earste each. Bakker stûn goed yn de ferdigening en yn it middenspul kaam er út de ferdigenjende stellingen wei en doe kaam er eins wat sterker te stean. Mooglik krong dat ek yn de boppekeamer fan syn tsjinstanner troch, want dy like troch in ûnfoarstelbere set syn eigen ûndergong te mjitte te gean. It like net allinne sa: it wie sa klear as in klûntsje. De partij wie yn ien flap út.
Utslaggen:Jelle Wiersma – Dicky van der Meer 1 – 0;Ype Boelens – Bauke Bos ½ – ½; Bauke Dykstra – Willem Schaap 0 – 1;Sjord Jan Bakker – Cor Kooistra 1 – 0; Jelle Wiersma – Jan
Castelein 1 – 0.
Oer alle fjouwer partijen wie wol in boek te skriuwen.
Soms rint it sa en dan is it net oars, mar it wie wol spitich dat de ôfrûne moandeitejûn mar fjouwer spullen ferspile waarden. Mear koe ek net, want der wienen deagewoan net mear as acht dammers. Gesellich wie it wol en der waarden ek saken regele: sa is der besluten om ús Stryk-ta partij te ferskowen fan freedtejûn 15 desimber nei in wike earder en wol nei freedtejûn 8 desimber. De finânsjes hienen de kompjûterproblemen ek oerlibbe en it die bliken dat de klup der ek noch wat op foarút buorke wie. Dat wienen sa ‘n bytsje de omballingen en no fierder oer it damjen.
Sa as yn de kop al stiet: oer dizze fjouwer spullen wie wol in boek te skriuwen. Dan moatte jo fansels wol even nei alle saken sjen dy’t der nedich binne om sa ‘n partij spylje te kinnen. Jo soenen dan de spilers stik foar stik eefkes tsjin it ljocht hâlde kinne en dan it spyljen sels. Lit it ús mar hâlde by it lêste: de spile spullen. As earste komt dan wol yn oanmerking de partij tusken Jelle Wiersma en Bauke Bos, allebeide opgroeid yn Skearnegoutum en no wenje se in 25 kilometer út elkoar. Wat it damjen oanbelanget is der ek nochal wat ferskil. Jelle is de sittende kampioen Frysk spul en Bauke is entûsjaste dammer, mar kin lang net oan Jelle tippe wat de damfeardichheid betreft. Dat is net slim nee, it is moai dat se tsjin elkoar damje kinne. En hoe. Bauke hold hiel lang stân en úteinlik hienen se beide noch fiif houtsjes. En dan komt it Fryske sprekwurd om de hoeke kypjen: op ‘e ein fan de fûke fangt men de fisk. Doe die it wol bliken dat Jelle de bettere fisker wie. It moaie fan it gehiel wie: Jelle joech ek even oan hoe’t Bauke it eins dwaan moatten hie. Dan hie der ek noch wol wat muzyk foar him ynsitten.
It twadde spul dat wy even by de kop pakke is dat tusken Ype Boelens en Willem Schaap. Ype kin soms ferrassend út de hoeke komme en dammet er as in dyk en oare kearen mislearret it omt er hin raar fersjocht of sa. Willem Schaap wennet yn syn frije tiid yn de i-pad of yn syn smartfoan mei altiten in dampartij op it skerm. Hy dammet wat ôf. Prachtich fansels. Sa entûsjast. De partij gyng wol moai útein. It kaam der yn it middenspul al aardich as in bosk woartels op te stean. Doe tocht Willem in aardich ôfruiltsje te dwaan, mar hy seach in oare slach oer de kop en joech sa mar trije houtsjes fuort. Dat betsjutte in moaie opstekker foar Ype. Yn sokke gefallen moatte jo sa gau mooglik ôfruilje en as dat hieltiten mei ien om ien giet dan komme jo fansels yn is sitewaasje dat it bygelyks sân om fjouwer wurdt yn Ype syn gefal dus en dan ha jo wat mear oersicht. Al mei al wie dat makliker sein as dien. De stân joech net sa folle mooglikheden om sa ôf te ruiljen. It waard wat in penibele sitewaasje en Ype ferseach him ek noch en úteinlik einige it spul yn kamp.
Der binne noch twa partijen oer. Twa spul wêr’t yn in frou tsjin in man spile. Hennie de Haan tsjin Bauke Dykstra en Tineke Teigeler tsjin Cor Kooistra. Oer beide partijen is dus ek in protte te skriuwen, mar de stikjeskriuwer giet no koart troch de bocht troch te melden dat de beide hearen oan it langste ein lutsen.
Utslaggen: Tineke teigeler – Cor Kooistra 0 – 1; Ype Boelens – Willem Schaap ½ – ½; Bauke Dykstra – Hennie de Haan 1 – 0; Jelle Wiersma – Bauke Bos 1 – 0.
Frysk Spul foar de Stadige Strikers in himelsk kado?
Ferline wike moandeitejûn hawwe de Stadige Strikers foar de earste kear de koppen wer byelkoar stutsen en de saken oangeande de feriening wer even foar it ljocht helle en sa hjir en dêr wer wat oppoetst om der it kommende damskoft mei nije faasje en moed wer tsjin oan te gean. Ofrrûne moandei 2 oktober waarden de earste potsjes wer ferspile. Foar ien fan ús betsjutte dat echt it earste potsje Frysk Spul te midden fan de Stadige Strikers.
Dizze dammer, syn hiele libben hie er al Hollânsk damme seach sa no en dan raar op fan alle mooglikheden. Op in bepaald stuit sei er: ”Dizze daam liket wol út de hemel fallen te wêzen”. Ja antwurde ien fan ús: It Fryske damjen is in hemels spul. It wie ferrassend dat dy man dat op dit momint sei, want krekt dêrfoar hie er ferlern fan syn soan…. En it spul dan dochs wol himelsk neamme. Dat is suver wat in mirakel! Ja wat it ek mar is en wy sille der tealogysk mar net te djip op yngean, mar der binne wol dammers dy’t der op hoopje dat se nei harren libben yn de himel fierder damje kinne.
De útslaggen yn de kompetysje wienen sa’n bytsje foar de hânlizzend. Der
waard nei de krêft fan de spilers yn it foar al tocht oan in útslach en dy kaam aardich út. Allinne de partij tusken Jan en Kees Castelein hienen wy net sa rap ferwachte. De heit en soan gongen as in tierelier út ein. Dat wie wat yn it foardiel fan soan Kees. Heit liet him ek wat mei slepe yn it tempo. Doe makke er in rare fout en it wie gebeurd mei de koopman. Kees lake fan ear oant ear. Heit koe ek net oars as syn soan hertlik lokwinskje. Wa’t fierders de felisitaasjes krigen, kinne jim sjen oan de útslaggen.
Utslaggen:Ype Boelens – Jelle Wiersma 0 – 1; Kees Castelein – Jan Kastelein 1 – 0:Bauke Bos – Bauke Dykstra 0 – 1; Willem Schaap – Cor Kooistra 1 –
0.Hennie de Haan – Gastdammer.
Willem Schaap pakt op de lêste jûn noch in fol punt wylst dat in healtsje wêze moatten hie.
De kompetysje is mei hoarten en stjitten ta in ein kommen. Nije wike wurde op de einjûn de prizen útrikt, mar de kompetysje is net folslein útspile. Dat koe gewoan net. Om it kampioenskip stienen ferline wike Jelle Wiersma en Willem Schaap op it earste plak mei beide like folle punten, mar de twa ûnderlinge partijen fan de mannen waarden beide wûn troch Schaap. Op grûn dêrfan soe men him útroppe kinne ta kampioen. Ofrûne moandei
pakte Willem der lykwols noch in punt by dat in healtsje wêze moatten hie.
Jelle is op ‘t heden oan hûs bûn en koe net komme. Willem wie der wol en hy moast noch damje tsjin Bauke Dykstra. It waard in prachtige partij en it einige yn in stantsje dêr’t al sa’n soad dammers mei te meitsjen hân hawwe. Dyksta syn wite daam stie yn de lange hoeke op 41 en syn houtsje op 16. Willem sette dat houtsje op slach troch op 6 stean te gean. Bauke wat hastich, pakte syn daam beet en sei doe: “No ha ik it ferlern!” Hy hie gewoan it houtsje nei 11 strike moatten. Sneu foar him, mar sa as der ferline wike al skreaun is: damjen kin wreed wêze.
In bysûndere partij spilen Bauke Bos en Tineke Teigeler. Yn in prachtich einspul sette Tineke mei har daam in hout op slach. Bauke antwurde mei in plakker wêrtroch er ek in daam helle yn de lange hoeke, mar dy hielendal opsluten siet troch de wite houtsjes fan Tineke. Dêrnei like Tineke in prima streek te dwaan, mar se rûn mei har daam yn infaltsje fan Bauke dat wat
tafallich ta stân kaam.
Utslaggen: Bauke Dykstra – Willem Schaap 1 – 0; Ype Boelens – Cor Kooistra 0 – 1; Cor Kooistra – Kees Castelein 1 – 0; Tineke Teigeler – Bauke Bos 0 – 1.
FREED 31 MAART FINALE FRYSLANKUP FRYSK DAMJEN
De finale fan de Fryslankup giet dit jier tusken Tjerk Wijbinga (Arum) en Taeke Kooistra (Hartwerd). Tjerk fersloeg yn de heale finale Folkert Groenveld en Taeke wûn fan Marten Walinga. Taeke wie ek vorig zeizoen winaar. Tjerk sil syn uterste bêst dwan om de titel oer te nimmen. Beide mannen lid fan damklup Hartwerd sille der grif in spannende partij fan meitsje.
Ek wurd der foar alle oare dammers in toernooi frysk (5 tsjin 5) hôlden en presenteerd de dambûn it promotiefilmke fan it frys damjen.
Freedtejûn om 20.00 wurd de finale spyle yn de dam arena Siesa te Blauhús. Dus bij deze nodigd damklup de skyfkes jim alleghjear út. Oant freed.
De finale is ik live te folgjen op ús website.
Strikers ferlieze aldermachtichst fan Aldegea, mar gjin djipterekôr.
De Stadige Strikers hienen der al net sa’n soad ferdúsje yn, doe’t se nei damklup Nocht en Kriich yn Aldegea – SWF ôfreisgen. Sûnder kampioen Jelle, sûnder good old Sjoerd Jan Bakker en sûnder ús twa sterke froulju soe it in hiele toer wurde tsjin it sterke Aldegea. Dochs die oan de ein fan de striid, mei in blik op de útslaggen út ferline, bliken dat dit net it grutste ferlies ea wie tsjin de mannen fan striid en nocht. Yn 2017 ferlearen se thús mei in heal tsjin acht en in heal. Rients Winia, hy is net mear ûnder ús, wie de ienige dy’t der kamp út skuorde.Dan foel de útslach fan ôfrûne moandeitejûn noch mei en kinne wy net sprekke fan in djipterekôr. De útslach waard: 5,5 – 1,5.
Bûten de striid om op it boerd wie de sfear tige gesellich. Gjin rarichheden, hoewol… It sil de útslach net beYnfloede ha, mar op in bepaald stuit gong it alarm ôf en dat gejank dat bleau in moai skoft troch sketterjen. Guon tochte nal dat it in taktyske set fan de thúsklup wie, mar dat wol de skriuwer net oan, want taktyske streken hoegden der foar Nocht en kriich net oan te pas te kommen. Doe’t dy brulboei begûn te âljen, siet de thúsklup al op fluwiel.
Dicky van der Meer wûn úteinlik fan Siebe Walinga, de lêste hat wol wakker yn de skrep west om dy janker it swijen op te lizzen. Neffens de skriuwer stie foar dat foarfal hy al op ferlies stie. Ja Dicky moat men net útpûtse fan fansels. It kampke waard nei in hiele moaie partij, dy’t de folsleine tiid op de klok yn beslach naam , berikt troch Willem Hoekstra en Cor Kooistra.
Utslach: Siebe Walinga – Dicky van der Meer 0 – 1; Henk Haanstra – Bauke Dykstra 1 – 0; Pieter Hoogterp – Ype Boelens 1 – 0; Folkert Groenveld – Willem Schaap 1 – 0; Willem Hoekstra – Cor Kooistra ½ – ½; Rein Jan Walinga – Bauke Bos 1 – 0; Gosse de Vries – Kees Castelein 1 – 0.
Willem Schaap wie op reis om kampioen te wurden, mar
Twa wiken efterelkoar wie Willem Schaap net fan de partij. Hij wie net rjocht fit neffens eigen sizzen, mar moandei wie er wer paraat. It kaam wat ûngelokkich út mei it oantal dammers: in ûneven oantal. Dêrom lotten Jelle Wiersma en Willem oer wa’t fan beide tsjin twa damje moast. Dat waard Willem. Hy moast tsjin Jelle en tsjin Cor Kooistra. Op dat stuit, by it begjin fan dy twa spullen like Willem op reis te wêzen nei it klupkampioenskip, mar…
Willem hie tsjin beide mannen swart. Dan is it altiten wer ôfwachtsjen hoe’t de wytstriker begjint. Om koart te gean der kamen twa hiele ferskillende spullen op de buorden. Op tiid hoegden de mannen net te sjen. It oerwurk spile kwa tiid gjin rol, allinne waard de klok wol yndrukt om te witten wa’t oan set wie. Tsjin Jelle hie Willem de beide foarige partijen wûn, dat hy stie der gewoan prima foar. Dochs slagge it him diskear net. Hy waard mei in moaie flypflap fan it boerd reage. Doe koe er him folslein op it oare spul tasette. Dêrfan wie doe eins noch neat te sizzen. De stân wie sa’n bytsje yn it lykwicht. Geandewei de partij kaam Kooistra der wat better op te stean, mar de kop fan him moast der goed by. De wyks dêrfoar wie er noch sa sleau yn in setsje rûn en no moast er om in ferriedelik heakje tinke. It gie goed foar Kooistra en doe’t er noch in houtsje offere om nei daam ta strike te kinnen, liken syn kânsen op de sege grut. Dat like net allinne sa, de oerwinning liet er him net mear ûntglippe. Spitich foar Willem, dy’t no mooglik minder kâns hat om de kampioensbeker oer in wike as fjouwer yn ûntfangst te nimmen. Damjen kin wreed wêze!
Ferline wike waard de loftrompet blaasd foar Hennie de Haan, dy’t sterk wûn fan Tineke Teigeler. No moast se tsjin Kees Castelein. No kin dy Kees sa njonkenlytsen ek ek al in aardich streekje sette, mar dan moat er yn begjin fan de partij gjin rare fiten úthelje. Diskear gong dat prima en yn in stân fan acht om acht koe it noch alle kanten út, mar sa op it earste each liken de winst kânsen fan Kees it grutst. Yn it Frtyske spul sittte altiten in soad farianten. Dus om koart te gean: jo witte it mar noait. Mar Kees wist it wol, want hy pakte Hennie even goed oan en wûn de partij.
Utslaggen: Bauke Dykstra – Bauke Bos 1 – 0; Jelle Wiersma – Willem Schaap 1 – 0; Hennie de Haan – Kees Castelein 0 – 1; Cor Kooistra – Willem Schaap 1 – 0.
Hennie de Haan wie wêr paraat en hoe.
It sit de Stadige Strikers op ‘t heden net mei: se ha te meitsjen mei personele problemen. Sjoerd Jan Bakker sit al fjouwer wiken thús en Hennie kin yn dizze tsjustere dagen net mear fan hûs fanwege sykte fan har man. It fantastyske ynternasjonale damtoernooi Fryslân Iepen waard ôfrûne wike yn Frjentsjer ferdamme, dat betsjutte wol dat guon fan de dielnimmende Strikers harren deistige wurk no wer ynhelje moasten. Al mei al begripe jo wol dat it groepke de lêste wiken ferhipte lyts wie. Mar gelokkich Hennie de Haan wie wer paraat en hoe!
Ferline wike spile se al hiel sterk tsjin Bauke Bos. Spitich foar har gyng it oan de ein fan de partij krekt net goed en doe wie Bauke der as de wearlich by om dat ôf te straffen. Hy koe op syn gemak troch strike nei daam. Hennie warde noch wol tsjin, mar Bauke liet him net mear ferkatse. Ofrûne moandei moast se har twadde partij tsjin Tineke Teigeler , de frou yn foarm, spylje. As de skriuwer dêr wat oer skriuwe kin dan moat er it út de tûme sûge en dat kin fansels net. Wat hjir skreaun wurdt moat wol neffens de wierheid wêze. It wie sa de skriuwer siet sels ek wakker dreech te damjen en doe stapten de beide froulju op om nei hûs te gean. Wol hearde er dat Hennie wûn hie. No dat wie in prachtich punt.
De twa fan de fjouwer Stadige Strikers dy’t meidiene yn Frjentsjer en dus trije dagen yn it tallship sieten te damjen gongen yn it eigen damhûs te Skearnegoutum figuerlik wer it skip yn. Dicky van der Meer moast yn Bauke Dykstra, ek in Fryslân Iepen dielnimmer, syn meardere erkenne. Dat is hielendal net sa frjemd, want dyselde Bauke ferlear okkerdeis dan wol fan Tineke, mar hy kin fansels omraak damje. Yn Frjentsjer kaam er net yn de prizen, mar dat hie sa mar oars kinnen.
Cor Kooistra wie de oare dielnimmer oan it toernooi. Hy die it hiel aardich en stie nei de earste dei boppe-oan. En nei de twadde dei siet er noch by de trije heechsten. Uteinlik waard er fyfde. Dêrtroch is er mooglik wat te grutsk wurden en hat er tocht: Hjir op de klup sil ik se ek in poepke rûke litte. No dat wie dus net sa. Hy trape yn in âlde fout. Der siet in moai slachje yn foar Ype Boelens, mar dat seagen se beide. Twa setten letter kaam dat loopke der wer yn, mar dêr hie de man net mear by stilstien. Hoe wie it mooglik dat soks him al foar de twadde kear oerkaam dit jier. It wurdt minder mei him. Ype wûn mei dy moaie kombinaasje.
Jelle Wiersma wie dizze jûn net fan de partij, mar yn Frjentsjer wol. Hy wûn prizen yn it Fryslân Iepen toernooi ( twadde) yn it grutmaster toernooi (ek twadde) en yn it Frysk, dat is fiif tsjin fiif b3ehelle er it tredde plak, efter Dicky van der Meer.
Utslaggen: 27-2: Jan Castelein – Kees Castelein 0 – 1;Ype Boelens – Tineke Teigeler 1 – 0; Hennie de Haan – Bauke Bos 0 – 1. 06 – 3: Hennie de Haan – Tineke Teigeler 1 – 0; Dicky van der Meer – Bauke Dykstra 0 – 1; Cor Kooistra – Ype Boelens 0 – 1.
Tineke Teigeler soarget foar konsternaasje by de Stadige Strikers.
Faaks is it sa dat wat de útslaggen fan de damspullen wêze sille, wol te foarsizzen is. Elk wit wol de sterkten fan de spilers en as dan ris de útslach oars útfalt as ferwachte dan jout dat de nedige reuring en konsternaasje. Tineke Teigeler soarge dêr moandeitejûn foar.
Al faker kaam Tineke dit damjier sterk út de hoeke. Sa fersloech se al ris in kear in sterke dammer fan de Hartwerter klup en in pear wike lyn koe se noch kamp spylje tsjin foarsitter Cor Kooistra, mar doe ferprutste se it, omdat se winne woe. Moandei siet se tsjin de nestor fan de Strikers: Bauke Dykstra. Dy Bauke is fansels in knaap fan in dammer, dy’t alle damteoryen wol dreame kin. Tineke is net ien fan de teory. Sy giet út fan har eigen krêft. Dat is yn it begjin ôfruilje sa lang as dat goed en foardelich kin. Sa hold se yn de partij tsjin Bauke ek goed stân. Bauke dy sei noch doe’t er in in pear stappen troch it sealtsje die: “Dy Tineke dammet sterk, se moast eins noch ris wat teory leare, dêr soe se noch better fan wurde” Teory of gjin teory de praktyk wie dat frou Teigeler der hieltyd better op kaam te stean. Doe kaam it momint dat Dykstra eins net oars koe as in houtsje te offerjen om sa nei daam te striken. Dat hold wol yn dat Tineke dat ek koe en noch wol adanich dat sy twa streken earder in daam hie as har tsjinstanner. Sy koe har daam op de lange line parkeare en doe koe se mar ôfwachtsje wat de man út De Tynje dwaan soe…..
It omsteande laach seach mei spanning ta. Guon dy’t oars faak al fuort binne stûnen no te sjen. Dy woenen witte hoe’t soks ôfrinne soe. Doe’t de âld-Hartwerter in daam strutsen hie en dêrmei in houtsje op slach sette, kaam Tineke hiel beret mei har streek: se skode dat bewuste houtsje sa dat Bauke twa houtsjes slaan moast mei in houtsje en kaam op de lange line terjochte en doe slokte Tineke har daam dat houtsje en de daam fan Bauke op en de partij wie sa út as poepkak. In geweldige ûntlading by Tineke en dat wie te begripen. Fan alle kanten waard se lokwinske. Yn it foarste plak troch Bauke Dykstra sels. Letter sei se noch bûten In sigretsje smokend: “Ik bin bang dat ik de hele nacht gjin each ticht doch, mar wat bin ik hjir bliid mei!”
Utslaggen: Kees Castelein – Bauke Bos 0 – 1; Cor Kooistra – Jan Castelein 1 – 0: Dicky van der Meer – Willem Schaap 0 – 1; Bauke Dykstra – Tineke Teigeler 0 – 2.
Jelle Wiersma dochs wer kampioen Frysk damjen
De Gastmar – Hy moast fier wei komme, Jelle Wiersma. Hy sette it persoanlik kampioenskip yn it Frysk damjen sels yn mei in ferliespartij. Mar nei de sande en lêste omloop stie er, lykas de lêste jierren, wer gewoan boppeoan.
De ynhelrace fan de Wommelser mocht besjen lije. Ek yn ‘e tredde omloop moast er tsjin Taeke Kooistra noch in heal punt tajaan, mar dêrnei sloech er it paad omheech foargoed yn. By it yngean fan ‘e finale hied er syn efterstân werombrocht ta noch mar in heal punt. Der stiene no noch twa spilers boppe him, Marten Walinga en Taeke Kooistra. Dy moasten de moarns fuortdaliks tsjin inoar, dat fan dy konkurrinten soe ek ien weifalle. It waard Walinga. Hy liet nochal wat gatten yn syn stelling ta, en dan nimme jo by it Frysk damjen in risiko. Mei in tûke slach kaam Kooistra op foarsprong, en in pear setten letter hie de Waaksenser it wol besjoen.
Wiersma hie ûnderwilens dy syn broer Siebe fan him ôfskodde. De Aldegeaster, dy’t wakkere wikselfallich út ‘e hoeke komme kin, seach oer de holle dat Wiersma efter in skiif rinne koe dy’t net mear te ferdigenjen wie. It smiet ek fuortdaliks in daam op, mar dy wachte Walinga mar net iens mear ôf.
Mar de middeis liet dizze selde Siebe Walinga tsjin Kooistra in hiele oare kant fan him sjen. No foel it yn ‘e Hartwerter te priizgjen dat er de risiko’s net mijde. Mei syn heale punt foarsprong op Wiersma hied er ek in ferdigenjende taktyk oanhâlde kinnen. Kooistra naam dêrfoaroer krekt in agressive foarpost yn. Mar dy smiet him net folle op, en geandewei krige er der sels hyltyd mear lêst fan. Boppedat begûn Walinga syn rjochterkant wat langer wat mear Kooistra syn sintrumskiven te bedriigjen. In offer koe net útbliuwe. Walinga kaam as earste op daam, en breide der dêrnei kreas in ein oan.
Kooistra syn ûnferwachtse ferlies joech oan Wiersma de gelegenheid om ta te slaan, mar dêrfoar moast er noch al Marten Walinga geweken nimme. Lang gong de partij lykop. Yn in stân fan trije om trije offere Wiersma in hout, mar dat makke wol dat er as earste op daam kaam, en dat wie genôch foar de oerwinning. En foar al wer syn tsiende kampioenskip.
Underyn wie der ek noch wol spektakel te belibjen. By it yngean fan ‘e lêste omloop stie de Terhernster Dicky van der Meer noch sûnder punten stiif ûnderoan, mar Hein de Vries, Henk Haanstra en Folkert Groenveld moasten mei elkmis 2½ punt ek foar har damjen op it heechste nivo yn noed sitte. Yn ‘e lêste omloop moasten Haanstra en De Vries tsjin inoar, en Groenveld like it op papier it maklikste te hawwen tsjin Van der Meer. Mar papier is gewillich. Groenveld gong kopke-ûnder, en de oare beide mannen spilen kamp, sadat de beide promovendy streekrjocht wer werom koene nei de twadde acht. Se wurde ynwiksele tsjin Tsjerk Wijbenga en Pieter Hoogterp, dy’t in jier earder krekt wer degradearre wiene.
Utslaggen en einstannen (mei tusken heakjes it SB-getal) Kampioensklasse, sechsde omloop:
Siebe Walinga (Aldegea-SWF) – Jelle Wiersma (Wommels) 0-1, Marten Walinga (Waaksens) – Taeke Kooistra (Hartwert) 0-1, Henk Haanstra (Aldegea-SWF) – Folkert Groenveld (Jutryp) 0-1, Dicky van der Meer (Terherne) – Hein de Vries (Ljouwert) 0-1. Sande omloop: Wiersma – M. Walinga 1-0, Kooistra – S. Walinga 0-1, De Vries – Haanstra 0,5-0,5, Groenveld – Van der Meer 0-1. Einstân: Wiersma 5,5; Kooistra 5; M. Walinga 4; Haanstra 3,5 (23); S. Walinga 3,5 (21,5); De Vries 3; Groenveld 2,5; Van der Meer 1.
Twadde acht, sechsde omloop: Bauke Dijkstra (Nijbeets) – Tsjerk Wijbenga (Arum) 0-1, Pieter Hoogterp (De Gastmar) – Willem Hoekstra (Aldegea-SWF) 1-0, Liuwe Westra (Lollum) – Frans Kingma (Jorwert) 0,5-0,5. Sande omloop: Wijbenga – Hoogterp 1-0, Hoekstra – Dijkstra 0-1, Kingma – Bernard Kroon (Blauwhús) 1-0. Einstân nei seis partijen: Wijbenga 5; Hoogterp 3,5 (18); Dijkstra 3,5 (16); Kingma 2,5 (16,5); Westra 2,5 (13,5); Kroon 2 (12); Hoekstra 2 (9).
Tredde acht, sechsde omloop: Willem Schaap (Jirnsum) – Ype Boelens (Menaam) 1-0, Siebren Dyk (Jorwert) – Fedde Wiersma (Easterein) 0-1, Hidde de Vries (Langsweagen) – Klaas Wiersma (Nijbeets) 1-0. Sande omloop: K. Wiersma – Dyk 1-0, F. Wiersma (Easterein) – De Vries 1-0. Einstân na vijf partijen: Schaap 5; F. Wiersma 3,5; De Vries 3; K. Wiersma 2,5; Boelens 1; Dyk 0.
